ประวัติความเป็นมาของสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนา

วิธีที่ FC BARCELONA ก้าวจากสโมสรเล็กๆ ในท้องถิ่น สู่หนึ่งในทีมที่ยิ่งใหญ่ที่สุดที่เคยมีมา

สนับสนุนโดย Goatfootball วิเคราะห์บอล

สโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนา หรือที่รู้จักกันในนามมืออาชีพในชื่อ Fútbol Club Barcelona มีชื่อเสียงมากกว่าจากทั้งสองสโมสรที่เป็นตัวแทนของบาร์เซโลนาในลีกฟุตบอลอาชีพของสเปน โดยใช้เมืองเดียวกับ RCD Espanyol ฝ่ายตรงข้ามในท้องถิ่น สโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนามีชื่อเสียงในด้านแบรนด์ฟุตบอลที่มีทักษะในอดีตซึ่งเน้นไปที่สไตล์การเล่นที่ลื่นไหลและกว้างขวาง ซึ่งหลายๆ คนรู้จักกันในชื่อ "ติกิทาก้า" ทีมฟุตบอลเป็นส่วนหนึ่งขององค์กรขนาดใหญ่ที่มีทีมแข่งขันอื่นๆ ที่เข้าร่วมในแพลตฟอร์มทั่วโลก เช่น ทีมบาสเกตบอล FCB สโมสรยังได้รับทุนจากสมาชิกที่เกี่ยวข้องกับการตัดสินใจครั้งใหญ่ของสโมสร ดังนั้นจึงรักษาความสัมพันธ์ที่ใกล้ชิดระหว่างผู้สนใจรักและสโมสร

มันเริ่มต้นที่ไหน?

ในปี พ.ศ. 2441 ชายหนุ่มจากสวิตเซอร์แลนด์ชื่อHans Gamperเดินทางมาถึงบาร์เซโลนาด้วยเหตุผลที่เกี่ยวข้องกับงาน ในเวลาว่าง เขาสนุกกับการเล่นฟุตบอลกับกลุ่มเพื่อนในย่านโบนาโนวา

หนึ่งปีต่อมาในปี พ.ศ. 2442 กัมเปร์ลงโฆษณาในนิตยสาร" Los Deportes" เพื่อค้นหาผู้เล่นที่สนใจในการก่อตั้งทีมฟุตบอล เมื่อวันที่ 29 พฤศจิกายน ฮันส์ กัมเปอร์ได้พบกับชายทั้ง 11 คนของเขา ครึ่งหนึ่งเป็นชาวต่างชาติและพบกันที่Solé Gymnasium วันนั้นเอฟซีบาร์เซโลน่าถือกำเนิด

กัมเปอร์เป็นผู้ชื่นชอบกีฬาอย่างจริงจัง ซึ่งไม่เพียงแต่ชื่นชอบฟุตบอลเท่านั้น แต่ยังชื่นชอบกรีฑา ปั่นจักรยาน กอล์ฟและรักบี้ด้วย เนื่องจากเป็นชาวต่างชาติ เขาจึงต้องการสร้าง สโมสรที่ผู้คนจากทุกสาขาอาชีพสามารถเพลิดเพลินกับเกมฟุตบอลง่ายๆ ได้ ซึ่งนำไปสู่สโลแกนอันโด่งดัง " Mes Que Un Club "

หากชื่อ "Gamper" ฟังดูคุ้นเคย นี่คือสาเหตุ: ต่อมา Hans Gamper ได้เปลี่ยนชื่อของเขาเป็น Joan Gamper และถ้วยรางวัล " Joan Gamper Trophy" ได้รับการตั้งชื่อเพื่อเป็นเกียรติแก่เขา เกมนิทรรศการปรีซีซั่นยอดนิยมนี้เล่นเป็นประจำทุกปีในบาร์เซโลนา และมีทีมจากต่างประเทศ เช่น ยูเวนตุส และอาร์เซนอล ผู้ชนะในเกมนี้จะได้รับถ้วยรางวัล Joan Gamper Trophy

จากจุดเริ่มต้นเล็กๆ สู่การต่อสู้เพื่อตำแหน่งสูงสุดในสเปนปี 1899-1992

เมื่อสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาก่อตั้งขึ้นครั้งแรก สโมสรไม่ได้มีรูปลักษณ์เหมือนกับสโมสรที่เราทุกคนรู้จักในปัจจุบัน สโมสรมีตราแผ่นดินของบาร์เซโลนาเป็นตราสัญลักษณ์ และสวมเสื้อแข่งสีน้ำเงินและสีม่วงแดงอันโด่งดังตั้งแต่เริ่มต้น มีข่าวลือว่าสีเหล่านี้เลือกโดยพี่น้องผู้มีไหวพริบสองคน ซึ่งเป็นสมาชิกของสโมสรที่เพิ่งก่อตั้งใหม่และเคยสวมเสื้อรักบี้สไตล์นี้ที่โรงเรียนเก่าของพวกเขา

สโมสรต้องดิ้นรนในช่วงสองสามปีแรก ซึ่งทำให้พวกเขาต้องย้ายไปเล่นในสนามฟุตบอลต่างๆ เนื่องจากความไม่มั่นคงทางเศรษฐกิจและขาดพื้นที่ขนาดใหญ่ในช่วงการขยายเมืองของบาร์เซโลนา น่าเศร้าที่บริเวณทางประวัติศาสตร์เหล่านี้ไม่สามารถรอดพ้นจากการขยายตัวของเมืองได้ สนามแข่งขันแห่งแรกของสโมสรได้กลายเป็น Turó Park และสนามแข่งขันแห่งที่สองถูกแทนที่ด้วย Hospital de Sant Pau สนามฟุตบอลอีกสองสนามถูกปกคลุมด้วยตึกอพาร์ตเมนต์ แม้จะมีความยากลำบากเหล่านี้ แต่สโมสรก็สามารถคว้าแชมป์โคปามาคายาได้ในปีแรกของการดำรงอยู่

การเติบโตหลังความทุกข์ยาก

สโมสรต้องดิ้นรนเป็นเวลาหลายปี และเก้าปีต่อมาในปี พ.ศ. 2451 สโมสรมีสมาชิกเพียง 38 คนซึ่งเกือบจะละทิ้งโครงการที่ดูเหมือนจะถึงวาระนี้ เมื่อกัมเปร์เห็นโครงการของเขาจวนจะล่มสลาย เขาก็เปลี่ยนบทบาทเป็นประธานสโมสรในความพยายามครั้งสุดท้ายเพื่อให้สโมสรล่มสลาย โชคดีที่สิ่งนี้ได้ผลและสโมสรเริ่มมีผู้ติดตามเพิ่มขึ้น และผลที่ตามมาก็คือสมาชิกก็ติดตามไป ในช่วงเวลาแห่งการเติบโตนี้ สโมสรเริ่มแข็งแกร่งขึ้นในฐานะองค์กรและเปลี่ยนจากสมาชิก 201 คนในปี พ.ศ. 2452 เป็น 2,973 คนในเวลาไม่ถึงสิบปี สโมสรประสบความสำเร็จในการประสานรากฐานและกำหนดตัวเองว่าเป็นทีมที่ยอดเยี่ยมที่เรารู้จักในปัจจุบัน

หลังจากการเติบโตนี้ สโมสรก็บรรลุเป้าหมายแรกในวันที่ 14 มีนาคม พ.ศ. 2452 ด้วยการซื้อสนามฟุตบอลแห่งแรก สนามฟุตบอลที่ Carrer Indústria (ซึ่งต่อมาได้กลายเป็น Carrer París) จุคนได้ 6,000 คนเปิดประตูเป็นครั้งแรก สโมสรจึงได้รับความนิยมจนผู้คนนั่งบนกำแพงรอบสนามฟุตบอลเพื่อดูการแข่งขัน นี่คือวิธีที่แฟนๆ ของสโมสรได้รับฉายาว่า " คูลเลอร์" ซึ่งแปลตรงตัวว่า " ผู้ลอบวางเพลิง" หรือ " ชาวตูด" เนื่องจากผู้คนที่เดินผ่านกำแพงของสโมสรจะเห็นด้านหลังของผู้คนที่นั่งอยู่บนผนัง

ในตอนแรกทีมประสบความสำเร็จ แต่ก็มีช่วงเวลาที่ยากลำบากเกิดขึ้น และกัมเปร์เข้ามารับตำแหน่งประธานสโมสรเพื่อให้แน่ใจว่าสโมสรจะมีความมั่นคงทางการเงิน สนามกีฬาแห่งแรกของสโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาคือคัมป์ เด ลา อินดูสเตรีย ซึ่งจุแฟนๆ ได้ระหว่างหกถึงแปดพันคน

แจ็ค กรีนเวลล์ ชาวอังกฤษ ได้รับการแต่งตั้งให้เป็นผู้จัดการทีมถาวรคนแรกของบาร์เซโลนาในปี พ.ศ. 2460 และดำรงตำแหน่งนี้เป็นเวลาหกปี ระหว่างดำรงตำแหน่งผู้จัดการทีม บาร์เซโลนาได้ย้ายไปที่สนามกีฬาเลส์ กอร์เตส ซึ่งจุผู้ชมได้ 22,000 คน และจะอยู่จนถึงสงครามโลกครั้งที่สอง

ประสบความสำเร็จหลังสงครามกลางเมืองสเปน

ความเป็นปรปักษ์ในสงครามกลางเมืองสเปนเป็นเหตุให้บาร์เซโลนามีความคืบหน้า โดยกิจการทางการเมืองขัดขวางความก้าวหน้าที่แท้จริงในฟุตบอลสเปนโดยทั่วไป อย่างไรก็ตาม ฟุตบอลยังคงเล่นอยู่ และบาร์เซโลนาก็ประสบความสำเร็จในช่วงสิ้นสุดของสงครามกลางเมืองและผลที่ตามมาในทันที

ไม่นานหลังจากการซื้อกิจการครั้งล่าสุด สโมสรฟุตบอลบาร์เซโลนาก็เริ่มไต่บันไดแห่งความสำเร็จอย่างรวดเร็ว โดยคว้าแชมป์พิเรนีสคัพหนึ่งถ้วย (กลายเป็นถ้วยรางวัลระดับนานาชาติถ้วยแรกของสโมสร) และถ้วยรางวัลโกปาเดลเรย์สามถ้วยซึ่งในเวลานั้นเป็นถ้วยรางวัลอันทรงเกียรติที่สุดในสเปน สโมสรได้รับชัยชนะเหล่านี้ในเวลาเพียงสี่ปี และในปี พ.ศ. 2453 มีการประกาศการแข่งขันเพื่อเลือกตราสัญลักษณ์ของสโมสรแบบใหม่เพื่อพยายามพัฒนาอัตลักษณ์ของตนเองนอกเหนือจากในเมือง ตราสัญลักษณ์ใหม่นี้ออกแบบโดย Santiago Femenia และเป็นแบบเดียวกับที่ใช้จนถึงทุกวันนี้ โดยมีการเปลี่ยนแปลงเล็กน้อยบางประการเท่านั้น ตราสัญลักษณ์นี้ทำให้สโมสรมีบุคลิกลักษณะเฉพาะตัว ในขณะที่ยังคงอ้างอิงถึงรากฐานของสโมสรด้วยธงชาติคาตาลันและไม้กางเขนเซนต์จอร์จ